شیرآلات ( مشاهده خدمات و محصولات مرتبط )

نحوه گرمایش توسط سیستم های گرمایش تابشی برگرفته از گرمایش خورشید می باشد. در روش تابش، انرژی خورشیدی بدون جذب در فضای مابین زمین و خورشید، در کره زمین به گرما تبدیل می گردد. گرمایش تابشی فرایندی است که در آن انرژی به شکل امواج الکترومغناطیس از سطح یک جسم به سطح جسم دیگری که دمای کمتری دارد منتقل می‌شود.  در بعضی موارد، این امواج با چشم غیر مسلح نیز قابل رؤیت هستند. به عنوان مثال، بخشی از انرژی تابشی خورشید به شکل امواج مرئی به زمین می‌رسد. در موارد دیگر، این امواج نامرئی هستند. اگر طول موج انرژی تابشی از طول موج تشعشعات رؤیت‌‌پذیر توسط ما بلندتر باشد، اصطلاحاً با «تابش مادون قرمز» یا «تابش گرمایی»1 سر و کار داریم. این همان نوع انرژی تابشی است که اکثر سطوح تابشی2 از خود منتشر می‌کنند.  همه تشعشعات الکترو‌مغناطیس، اعم از انواع مرئی و نامرئی، حائز چند ویژگی مشترک به شرح زیر هستند:  1- کل تابش از سطح گرم‌تری که آن را منتشر می‌کند به سطوح سردتری که آن را جذب می‌کنند منتقل می‌شود.  گرما همیشه از جسم دارای درجه حرارت بیشتر به جسم دارای درجه حرارت کمتر منتقل می‌شود و اساساً تفاوت نمی‌کند که این (انتقال) به کدامین روش ممکن صورت بگیرد.  2- تابش فقط وقتی به گرما تبدیل می‌شود که عملاً جذب یک جسم شود.  نور تابان خورشید پس از پیمودن حدود   فضای خالی بسیار سرد به زمین می‌رسد، اما فقط وقتی به گرما تبدیل می‌شود که جذب اجسامی همچون مولکول‌های گازی در جو زمین یا سطوح جاذب دیگر در مسیر خود شود. همین که این تشعشعات جذب اجسام شدند عملاً فرایند تابش الکترومغناطیس پایان می‌پذیرد. انرژی موجود در جسم گرم‌تر به شکل گرما جذب ماده جاذب (سردتر) می‌شود.  3- هر سطح می‌تواند تابش را به هر سطح سردتر دیگر که در منظر آن قرار دارد صادر کند.  نرخ انتقال انرژی تابشی به چند عامل بستگی دارد که عبارتند از:  الف) اختلاف دمای بین سطوح  ب) فاصله بین سطوح  پ) زاویه بین دو سطح  ت) خواص بصری سطوح (شامل ضریب انتشار و ضریب جذب)  4- گرمای تابشی به طور یکنواخت در کلیه جهات منتشر می‌شود.  بیشتر مردم فکر می‌کنند که گرما همیشه بـه سمت بالا حرکت می‌کند. آن‌ها عملاً این واقعیت را در نظر می‌گیرند که هوای گرم به خاطر دانسیته کمتر در قیاس با هوای سرد به طرف بالا می‌رود. این واقعیت که تابش1 درست همان‌قدر که توانایی حرکت از پایین به بالا دارد توانایی حرکت از بالا به پایین نیز دارد ما را در فهم این موضوع یاری می‌رساند که چطور یک سقف گرم شده2 می‌تواند گرما را به اجسام (واقع در ارتفاع) پایین‌تر از خود منتقل کند.  5- هوا تابش گرمایی بسیار کمی جذب می‌کند.  این یک ویژگی فوق‌العاده مهم (و کاملاً سودمند) گرمای تابشی است که چندان زیاد جذب هوا نمی‌شود. این، در واقع، همان خصوصیتی است که به سیستمهای گرمایش تابشی3 اجازه می‌دهد تا مستقیماً اجسام مورد نظر را گرم کنند، بدون آنکه ابتدائاً نیازی به گرم کردن هوای پیرامون آن‌ها باشد. این واقعیت به خوبی آشکار می‌سازد که چرا یک فرد می‌تواند گرمای یک بخاری برقی را حتی با اینکه هوای موجود بین فرد و بخاری سرد است حس کند. انرژی تابشی صادر شده توسط المنت‌های بخاری فقط وقتی «حس» گرم شدن را به فرد القاء می‌کند که گرما جذب پوست و لباس او شود.  6- بخشی از تابش گرمایی ممکن است به وسیله برخی سطوح خاص برگردانده شود.  برخی سطوح از قبیل فلزات صیقلی قادرند بخشی از تابش مادون قرمزی را که به سمت‌شان می‌آید بازگردانند، درست همان‌طوری‌که یک آینه قادر است نور مرئی را بازگرداند. استفاده از یک یا چند سطح نازک و براق فلزی تحت عنوان عایق انعکاسی4 دقیقاً برای تحصیل چنین هدفی انجام می‌شود. هر چند، سطوح داخلی بیشتر ساختمان‌ها قابلیت انعکاس‌دهی ضعیفی دارند و در نتیجه بیشتر تابش مادون قرمز ارسالی به سمت خود را جذب می‌کنند.  7- اجسام با دمای سطح کمتر از حدود   تابش مادون قرمزی را (از خود) منتشر می‌کنند که اصلاً برای انسان قابل رؤیت نیست.  همه سیستمهای گرمایش تابشی که قصد داریم در این برنامه آموزشی فنی به تشریح عملکردشان بپردازیم در زمره این قبیل سیستمها قرار می‌گیرند. با این حال، صرفاً با استناد به این نکته که تابش‌های صادر شده از سطوح تابشی کم‌دما قابل رؤیت نیستند نمی‌توان مدعی شد که این سیستمها در حد مطلوب قادر به تأمین نیاز گرمایشی و در نتیجه تأمین آسایش مطلوب ما نیستند. بلکه کاملاً بر‌عکس، در بیشتر موارد، آسایش یکنواخت ایجاد شده توسط یک سطح تابشی کم‌دما5 بسیار مطلوب‌تر از گرمای شدید حاصل از عملکرد یک سطح تابشی پر‌دما6 است. البته، در برخی موارد، یک سطح تابشی می‌تواند تابش‌های مرئی از خود منتشر کند. به عنوان مثال، یک صفحه فلزی داغ را در نظر بگیرید که با ایجاد دمای بیش از   در یک کوره آهنگری موجود است. این صفحه می‌تواند در این دمای فوق‌العاده زیاد تابش‌های مرئی از خود منتشر کند. به طور کلی، انرژی تابشی منتشر شده توسط حتی یک جسم کوچک در چنین دماهای فوق‌العاده زیادی می‌تواند چند متر دورتر حس شود.  8- همه تشعشعات الکترومغناطیس با سرعت نور منتشر می‌شوند. تابش الکترومغناطیس، صرفنظر از مرئی یا نامرئی بـودن آن، با سرعتی در حدود   از سطوح صادر‌کننده خارج می‌شود. بنابراین، ارسال و دریافت امواج الکترومغناطیس حتی در اتاق‌های بزرگ بسیار سریع انجام می‌شود.  9- تابش گرمایی به طور کامل از تابش هسته‌ای1 متفاوت است. سیستمهای گرمایش تابشی هرگز ذرات زیر‌اتمی2 از خود صادر نمی‌کنند یا به عبارتی هرگز باعث ایجاد مخاطرات سلامتی که غالباً ناشی از صدور تابش‌های هسته‌ای است نمی‌شوند. اگرچه بیشتر مردم این واقعیت را می‌دانند، اما به یاد داشته باشید که واژه «تابش» غالباً معنی خوشایندی را در ذهن بسیاری از مصرف‌کنندگان تداعی نمی‌کند. درک این تمایز بسیار مهم است.  10- تابش گرمایی، «عامل» کل حرارت آزاد شده توسط یک سطح تابشی نیست.   جابجایی3 (و بعضاً هدایت4) نیز علاوه بر تابش در انتقال حرارت از سطوح گرم تابشی نقش دارند. یک سیستم گرمایش از کف تابشی5 نوعاً   حرارت را به صورت گرمای تابشی منتقل می‌کند. درصد باقیمانده نیز غالباً به واسطه جابجایی جریان‌های ملایم هوا منتقل می‌شود. با این حال، در یک سیستم گرمایش از سقف تابشی6   انتقال گرما می‌تواند از طریق تابش صورت پذیرد. از آنجایی که هوای گرم جمع شده در زیر یک سقف گرم اصولاً «تمایلی» به حرکت به سطوح پایین‌تر ندارد، بنابراین در یک سیستم گرمایش از سقف تابشی جابجایی نقش بسیار محدودی ایفاء می‌کند. سیستم گرمایش تابشی از مشعل، لوله تابشی، منعکس کننده و یک فن مکنده تشکیل شده است. مشعل نسبت هوا با گاز ( مایع یا شهری ) را در لوله تابشی به صورت احتراق کامل می سوزاند و باعث بالا رفتن دمای لوله می گردد. فن مکنده، جهت احتراق را به سمت انتهای لوله هدایت می نماید و منعکس کننده انرژی تابشی لوله را به سمت پایین هدایت و بدین طریق گرمایش لازم را تامین می نماید. این دستگاه ها با استفاده از بست های ویژه سیستم گرمایش تابشی از زیر سقف سالن نصب می گردند. در این روش با پرهیز از گرم کردن جرم هوا در مصرف انرژی صرفه جویی می گردد و با حذف سرمایه گذاری برای موتورخانه های متداول در سیستم های گرمایشی سنتی و کاهش هزینه تعمبر و نگهداری مربوطه، در هزینه ها صرفه جویی می گردد. توزیع حرارت دستگاه های گرمایش تابشی    بررسی ترموگرافیکی شخص تحت گرمایش تابشی     این تکنولوژی برگرفته از بطن طبیعت و نحوه گرمایش زمین توسط خورشید می باشد. انرژی خورشید پس از طی مسافت زیاد در برخورد با زمین به گرما تبدیل شده ولی فضای بین خورشید تا زمین به دلیل ضریب جذب پایین، این انرژی را جذب نمی­کند. سابقه استفاده ازسیستم های گرمایش تابشی (Radiant Heating) – یعنی روشی که در آن گرما بدون نیاز به واسطه­ای مانند هوا انتقال می یابد- به دهه1950میلادی باز می­گردد.   در این روش دستگاه مولد گرما، یک مشعل گازسوز یا گازوئیل سوز است که با گرم کردن (افزایش دما) لوله­ها، آنها را به تابش وا می­دارد. به کمک یک بازتاب دهنده (رفلکتور) پرتوهای تابش به سمت مکان مورد نظر گسیل داده می­شوند تا پس از جذب بار دیگر به گرما تبدیل شوند. در این روش با پرهیز از گرم کردن جرم هوا (هوای محیط) در مصرف انرژی صرفه جویی شده و با حذف سرمایه­ گذاری برای موتورخانه­ های متداول در سیستم­های گرمایشی سنتی (حرارت مرکزی) و کاهش هزینه تعمیر و نگهداری مربوطه، در هزینه­ ها صرفه جویی می­گردد. مزایای گرمایش به روش تابشی مانند خورشید:   امکان گرمایش یک منطقه خاص متمرکز کردن حرارت بر روی سطح زمین (کف سالن و محل کار پرسنل) بی­نیازی از دمنده برای چرخش و جابجایی هوا کاهش شیب تغییرات دما از سقف تا کف زمین عدم ایجاد گرد و غبار در زمان گرمایش گرمایش محیط­های سر باز و ورود هوای تازه به منطقه گرمایشی عدم نیاز به موتورخانه عدم نیاز به تاسیسات مانند بویلر ها، مشعل، لوله کشی، سیالات واسط (آب ،روغن و بخار)، گرم کننده‌ها، یونیت هیترها، پمپ­ های سیرکولاسیون، شیرآلات کنترل، کانال عبور لوله­ها، تابلوهای برق و غیره اینرسی حرارتی کمتر در کل سیستم امکان گرمایش یا منطقه خاص به دماهای مختلف حداقل سرویس سالیانه کاهش مصرف انرژی بازگشت سرمایه در کمتر از یک سال قرار گرفتن در بازه مشتریان کم مصرف سوخت و استفاده از سیاست­های تشویقی دولت عدم اشغال فضای مفید کاری ایجاد دمای مورد نظر در کمترین زمان امکان گرم کردن فضاهایی با ارتفاع بلند و دهانه باز با کمترین هزینه راندمان بالای احتراق (بیشتر از 90%) و رعایت مسائل زیست محیطی استفاده از سیستم­های پایش (مونیتورینگ) و برنامه­پذیری بر حسب ساعات کار کارخانه کاهش آلودگی هوا در اثر چرخش هوا تامین گرمایش مطلوب با توجه به باز بودن درب­ها احساس شادابی بیشتر در اثر تهویه بهتر از آنجا که در سیستم گرمایش تابشی حرارت از طریق امواج مادون قرمز منتقل می‌شود، امکان جهت دادن به مسیر گرمایش وجود داشته و حرارت بیشتر در فضای نزدیک به کف و سایر مکان­های مورد نیاز متمرکز می‌گردد مقایسه روش رایج گرمایش(هیتر یونیت) و گرمایش به روش تابشی در سیستم گرمایش از طریق جابجایی هوای گرم، حرارت بیشتر در زیر سقف متمرکز شده و سطوح نزدیک به کف و محل فعالیت کارکنان از دمای مناسب برخوردار نخواهد شد. در نتیجه اتلاف انرژی از طریق سقف بسیار زیاد است. حرارت از طریق تابش، جذب هوای محیط نمی‌شود و اتلاف حرارتی در اثر تعویض هوا بسیار ناچیز است. در صورتی که اتلاف حرارتی به علت حرکت هوای گرم و خروج آن از جداره‌ها، درها، پنجره‌ها و هواکش‌ها در سیستم جابجایی بسیار زیاد است. امکان زون بندی و کنترل منطقه‌ای در سیستم گرمایش تابشی و قابلیت انعطاف زیاد این سیستم، امکان گرمایش در مناطق انتخابی طبق نیاز طراحی شده را ایجاد می‌نماید. در سیستم گرمایش جابجایی، امکان کنترل و جهت دهی به حرکت هوا وجود ندارد، در نتیجه هوای گرم به فضاهای ناخواسته نیز وارد شده و موجب افزایش مصرف و هزینه سوخت می‌گردد. سیستم گرمایش تابشی باعث چرخش هوا نمی‌شود، در نتیجه آلودگی مواد معلق و غبار موجود در هوا به شدت کاهش یافته و در بهبود وضعیت بهداشتی مجموعه موثر است. اما گرمایش به روش جابجایی بستگی به حرکت هوای گرم داشته و در نتیجه در کارگاه­های رنگ، صنایع غذایی و بسیاری از صنایع دیگر که حرکت هوا، گرد و غبار ناخواسته را موجب می­گردد، از کیفیت شرایط محیط کار و محصول کاسته می­شود. حرارت منتقل شده از طریق سیستم گرمایش تابشی مستقیما کف، اشیاء و افراد واقع شده در مسیر را گرم می‌کند، بدون اینکه نیازی به گرم شدن کل محیط باشد. در نتیجه حرارت تابشی محیط را سریعتر گرم می‌کند. کوتاه شدن زمان گرمایش، صرفه جویی زیادی در انرژی و وقت دربر دارد. تسریع در آماده شدن محیط کار (Recovery Time) و عدم نیاز به روشن بودن سیستم گرمایش قبل و بعد از ساعت مفید کاری، از دیگر مزایای این سیستم است. در صورتی که گرم شدن محیط به روش جابجایی به کندی و پس از گرم شدن کل هوای موجود در محیط صورت می‌گیرد. علاوه بر این، امکان خاموش نمودن سیستم گرمایش در ساعات غیر کاری وجود نداشته و با وجود مصرف سوخت زیاد، مناطق نزدیک به محل کار(کف) دیرتر گرم می‌شود. تیم تحقیقاتی ساخت بازار